- عدم درک کامل مطلب: خلاصهنویسی بدون مطالعه و فهم کامل متن اصلی منجر به ناقص یا نادرست بودن اطلاعات میشود.
- نوشتن بیش از حد جزئیات: خلاصهنویسی باید به نکات کلیدی و اصلی محدود شود، نه اینکه تمام جزئیات و مطالب غیرضروری را شامل شود.
- استفاده از عبارات متن اصلی: کپی کردن جملات کتاب یا منبع به جای بازنویسی و بیان آن به زبان خود.
- نظم نداشتن: عدم استفاده از ساختار مناسب، مانند دستهبندی مطالب یا اولویتبندی نکات مهم، باعث میشود خلاصه غیرقابل فهم شود.
- بیتوجهی به هدف خلاصهنویسی: گاهی دانشآموزان به جای تمرکز بر نکات اصلی برای یادگیری، صرفاً برای کم کردن حجم متن کار میکنند.
- استفاده از کلمات نامفهوم یا پیچیده: انتخاب کلمات سخت و غیرمعمول به جای بیان ساده و روان باعث کاهش درک مطلب میشود.
- عدم استفاده از ابزارهای کمکی: استفاده نکردن از نمودارها، جداول، یا نشانهگذاریها (مانند هایلایت کردن) برای دستهبندی و تفکیک نکات.
- بیتوجهی به ارتباط مفاهیم: حذف یا نادیده گرفتن ارتباطات میان مطالب و موضوعات مرتبط.
- خلاصهنویسی ناقص یا بسیار کوتاه: حذف بیش از حد نکات مهم و کلیدی که یادگیری را مختل میکند.
- عدم مرور و اصلاح: نخواندن خلاصه بعد از نوشتن و عدم اصلاح اشتباهات یا افزودن نکات جاافتاده.